Pregledom lekara pneumoftiziologa obavlja se prevencija, dijagnostika i lečenje bolesti pluća i organa za disanje.

Najčesće tegobe zbog kojih se pacijent obraća pulmologu su: kašalj sa ili bez iskašljavanja, sviranje u grudima, otežano disanje, nedostatak vazduha, iskašljavanje krvi, bol, stezanje ili pritisak u grudima tokom disanja.

Pregled obuhvata anamnezu – razgovor sa pacijentom, fizikalni pregled, auskultaciju – slušanje pluća, pulsnu oksimetriju, savet i preporuku za dodatnu dijagnostiku (spirometriju, alergološke probe, Rtg dijagnostiku) i lečenje po najsavremenijim protokolima respiratornih vodiča.

Pulmologija

Pregled pulmologa 4.500
Kontrolni pregled pulmologa u periodu do 14 dana 2.500
Kućna poseta pulmologa 7.000
Spirometrija 3.000
Pregled dečijeg pulmologa 4.000
Kontrolni pregled dečijeg pulmologa u periodu do 14 dana 2.500
Pregled pulmologa profesora 6.000
Kontrolni pregled pulmologa profesora u periodu do 14 dana 3.500

Šta je spirometrija?

Spirometrija je neinvazivna standardizovana dijagnostička metoda kojom se meri osnovna funkcija pluća, odnosno količina vazduha koji se udiše i izdiše iz pluća u funkciji vremena.

To je test koji se veoma često koristi u svakodnevnoj kliničkoj praksi, u cilju utvrđivanja prisustva ili odsustva određenih plućnih bolesti, otkrivanja ranih promena ili napredovanja bolesti pluća. Rezultat spirometrije je neophodan radi procene stepena oštećenja plućne funkcije, kao i procene efekata terapije.

Koristi se u otkrivanju i praćenju sledećih oboljenja:

  • bronhijalne astme
  • hronične opstruktivne bolesti pluća (HOBP-a)
  • plućne fibroze
  • tumora pluća
  • kao i u praćenju uspešnosti terapije kod bolesnika koji imaju ili već boluju
  • od ovih bolesti

Za pravilnu procenu često su potrebna ponavljana merenja tokom vremena.

Spirometrija uključuje merenje osnovnih parametara plućne funkcije: IVC (vitalni kapacitet), FVC (forsirani vitalni kapacitet), FEV1 (forsirani ekspirijumski volumen u prvoj sekundi), FEV1/FVC odnos, PEF (vršni ekspirijumski protok), FEF (forsirani ekspirijumski protok) pri različitim volumenima pluća (75% 50% 25%), i drugih.

Postoje različiti tipovi spirometara. Većina njih meri protok direktno, a zatim se kompjuterski preračunava volumen vazduha na osnovu pola, uzrasta, visine i težine. Rezultati merenja, parametri plućne funkcije se prikazuju u numeričkoj formi. Ostvareni rezultati se porede sa predviđenim (referentnim vrednostima) i izražavaju u procentima.

Da bi se postigla tačnost merenja neophodna je dobra saradnja između ispitivane osobe i ispitivača. Lekar objašnjava postupak izvođenja spirometrije. Najpre se pacijentu postavlja usnik koji je povezan sa aparatom, a nos se zapuši štipaljkom. Pacijentu se kaže da najpre normalno diše kroz usnik, a zatim lagano izduva sav vazduh iz pluća, pa onda brzo udahne punim plućima i izdahne (izduva) sav vazduh iz pluća najbrže i najjače.

Važno je naglasiti da je spirometrija jednostavan, brz i bezbolan test.

Naš tim